Field marshal
Chaophraya Bodindechanuchit
เจ้าพระยาบดินทรเดชานุชิต
Minister of War
In office
1 April 1914 – 25 August 1921
MonarchVajiravudh
Preceded byPrince Chirapravati Voradej
Succeeded byChaophraya Bodindechanuchit (Yam Na Nakhon)
Personal details
Born
MR Arun (Chatrakul)

(1856-04-14)14 April 1856
DiedAugust 25, 1921(1921-08-25) (aged 65)
Military service
Allegiance Siam
Branch Royal Thai Army
Years of service1872–1921
RankField marshal
Battles/warsWorld War I

Chaophraya Bodindechanuchit (Thai: เจ้าพระยาบดินทรเดชานุชิต), personal name Mom Rajawongse Arun Chatrakul (หม่อมราชวงศ์อรุณ ฉัตรกุล, 14 April 1856 – 25 August 1921), was a Royal Siamese Army officer who served as Minister of War under King Vajiravudh from 1914 to 1921.

Biography

Mom Rajawongse Arun Chatrakul was born on 14 April 1856 and began military service in the royal guards in 1872 as a private assigned to the 6th Regiment and was promoted to private 1st class and then corporal of the 5th Regiment.[lower-alpha 1] In 1878, he transferred to an artillery regiment. On 9 April 1889, Arun became adjutant of the cadet school division while being promoted to captain.[1][2] In 1892, he became commander of the cadet school,[3] and on 4 October of the same year, was promoted to major.[4] On 14 November, he was assigned as royal aide-de-camp,[5] and on the 21st, he was granted the noble title of Luang Sorawiset Dechawut, with a sakdina of 800.[6] On 20 September 1898, he was promoted to Phra Sorawiset Dechawut, with a sakdina of 1,000.[7] In 1899, he became commandant of the army command division, Bangkok military province[8] and on 15 August of the same year, he was promoted to lieutenant colonel.[9]

In August 1900, he became the Royal Army yokkrabat (quartermaster)[10] and on 21 September of the same year, his title was promoted to Phraya Phahonphonphayuhasena, with a sakdina of 1,500.[11] On 3 April 1901, he was promoted to colonel,[12] and on 11 August of the same year, he became adjutant of the Army.[13] On 14 May 1902, Arun was promoted to major general.[14] On 6 August 1903, he became Deputy Commander of the Department of War,[15] and on 15 May, his title was promoted to Phraya Siharat Dechochai, the traditional title of the head of Krom Asa Yai Khwa, with a sakdina of 10,000.[16] On 20 September 1906, he was promoted to lieutenant general.[17]

In December 1910, he became Assistant Minister of War.[18] On 22 January 1912, he was promoted to General.[19] In 1912, Arun was granted the rank and title of Chaophraya Bodindechanuchit, with a sakdina of 10,000. On 4 February 1914, he was appointed acting Minister of War.[20] On 1 April 1914, he became Minister of War.[21] On 30 December 1917, he was promoted to field marshal.[22]

He was a member of King Vajiravudh's paramilitary movement the Wild Tiger Corps, and received the rank of major in 1915.[23]

Later years

Following a lengthy period of illness from lung disease, Chaophraya Bodindechanuchit died on 25 August 1921 at 14:35, at the age of 65.

He was granted a 15-day royally sponsored funeral, with the use of a kot (a funerary urn reserved for royalty and high-ranking nobles), by King Vajiravudh, who personally came to offer funeral water at 16:00 the next day.[24]

Awards

Notes

  1. ↑ Ranks are given as modern equivalents.

References

  1. ↑ ประกาศกรมยุทธนาธิการ
  2. ↑ พระราชทานสัญญาบัตร พลเรือนและทหาร (หน้า 11)
  3. ↑ ตำแหน่งนายทหารสัญญาบัตร กรมยุทธนาธิการ ในรัตนโกสินทร์ ศก 111 (หน้า 256)
  4. ↑ พระราชทานสัญญาบัตรทหาร
  5. ↑ พระราชทานสัญญาบัตรทหาร
  6. ↑ พระราชทานสัญญาบัตรขุนนาง (หน้า 292)
  7. ↑ พระราชทานสัญญาบัตร
  8. ↑ ตำแหน่งข้าราชการกรมทหารบก รัตนโกสินทรศก 118
  9. ↑ พระราชทานสัญญาบัตรทหาร
  10. ↑ แจ้งความกรมยุทธนาธิการ
  11. ↑ พระราชทานสัญญาบัตรขุนนาง
  12. ↑ พระราชทานสัญญาบัตรทหารบก
  13. ↑ แจ้งความกรมยุทธนาธิการ
  14. ↑ พระราชทานสัญญาบัตรทหารบก
  15. ↑ แจ้งความกรมยุทธนาธิการ
  16. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานสัญญาบัตรขุนนาง, เล่ม 20, ตอน 8, 24 พฤษภาคม ร.ศ. 122, หน้า 119
  17. ↑ พระราชทานสัญญาบัตรทหารบก
  18. ↑ แจ้งความกระทรวงกลาโหม
  19. ↑ พระราชทานสัญญาบัตรทหารบก
  20. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งผู้รั้งตำแหน่งเสนาบดีกระทรวงกลาโหม
  21. ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งเสนาบดีกระทรวงกลาโหม
  22. ↑ พระราชทานสัญญาบัตรยศทหาร
  23. ↑
  24. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ข่าวอสัญญกรรม, เล่ม 38, ตอน 0 ง, 28 สิงหาคม 2464, หน้า 1,450-1,451
  25. ↑ พระราชทานบำเหน็จความชอบแม่ทัพนายกอง และเจ้านครหลวงพระบางทูลลา (หน้า 263)
  26. ↑ พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ (หน้า 455)
  27. ↑ พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์
  28. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 5, เล่ม 28, ตอน 0 ง, 23 เมษายน พ.ศ. 2454, หน้า 131
  29. ↑ พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์
  30. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเหรียญดุษฎีมาลา, เล่ม 36, ตอน 0, 25 มกราคม พ.ศ. 2462, หน้า 3318
  31. ↑ พระราชทานเข็มข้าหลวงเดิม
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.